Mutlu son..

iLk üç günü hatırladığımda bi hüzünleniyorum önce,sonra acıdan kıvranarak emzirdiğim zamanlar geliyo aklıma,iyiki diyorum iyiki o zamanlar pes etmemişim ve ısrarla emzirmişim yiğiti..2 Temmuz cumartesi günü son verdik anne sütü maceramıza..Şuan böyle bi düşüncem yoktu aslında,temmuz sonu anneanne,babaanne yanına gidince kalabalık ortamda aklına gelmez rahat keserim diye umuyordum hep..Ama bi anda yiğit hiç bi şekilde meme istememeye,emmek için yanıma uğramamaya başladı..Aslında bu benim için sonnn derece olumlu bi durum,memeden kesmek için uğraşmam gerekmedi kendi kendine bırakdı..Lakin bi anda olması bende de bi boşluk oluşturdu..İyi yada kötü bilemiyorum henüz kafam karışık biraz :) Şuan gayet normal memenin adını bile etmeden günü bitiriyoruz.Sanırım alıştı artık hiç istemiyo..
Tamda bu sıralar köpek dişlerimiz geliyo,,huysuzluk had safhada! Umarım alnımızın akıyla atlatırız bu günleri..Son olarak çiş sorunsalımız kaldı onuda umuyorum oğlum kendi kendine becericek :)))
Uzun aralıklarla post yazan tembel anne..